męskość opadła wreszcie. Starał się myśleć o tym, co miał do zrobienia w

W tym momencie rozległo się delikatne pukanie do drzwi, oboje
ciała i kołysanie łodzi na sztormowej fali.
- Marisa na pewno widziała Andy'ego Lathama
Sean pomyślał, że już niedługo będzie te rozkazy wydawał, jeśli nie
żywnością, kawiarnię, agencję ubezpieczeniową
przyznał. Właściwie, dlaczego nie? Powinien jednak
- Gdzie? Tylko konkretnie.
wysokiego, dobrze zbudowanego mężczyznę, który już na pierwszy rzut
smugę na podłodze. Tam zostało coś napisane, lecz ktoś zatarł napis.
zagrożony. A potem...
dużych sypialń, zajmujących całe piętro budynku.
Nie zdążył zapytać.
Roześmiała się.
nurek?

- Och, nie! Nic podobnego! Jestem zachwycona. - Jej koń był trochę spłoszony, ale uspokoiła go dotykiem dłoni. - Na świecie jest wiele pięknych miejsc, ale tylko niektóre są wyjątkowe. Jak to. Wiesz, mogłabym przysiąc, że... - Olśnienie przyszło tak nagle, że aż zamilkła. - To jest ten pejzaż z akwareli, prawda? - zapytała po chwili.
Nadal była czujna, choć po namyśle uznała, że może to być prawda.
- Kiedy zrozumiałem, że się pokochali, próbowałem odbić Devowi Lizzie, niczym
- Akurat uwierzę! A ten mały łotr siedział tu cały czas - zawołał, chwytając Doriana wpół.
temat Parthenii. Gdy obydwaj wyszli, Alec założył ręce za plecy i podszedł do przyjaciół.
- Chodzi o co innego. Nawet mężatki chadzają tam jedynie w towarzystwie swoich
- Oszczędź mi tego!
- Mam odpowiedzieć szczerze? - Gdy zachęcająco skinął głową, wyrwało się jej:
Wszedłem tam, w środku było pusto. Od razu zapomniałem o kolegach. Grzebałem właśnie w
- Już to zrobiłem. - Pieszczotliwie przesunął palcem po kostkach jej dłoni.
ruszył do przodu. Krystian, niezrażony, dotrzymał mu kroku, wciąż się uśmiechając,
Na ustach Belli pojawił się cień uśmiechu.
Bella z rezygnacją uniosła przykrywkę. Wnętrze wysłane było cieniutką, przyjemnie szeleszczącą bibułką. Odsunęła ją ostrożnie i... zaniemówiła z wrażenia. W środku leżała suknia balowa, połyskująca i lśniąca jak klejnot. Jedwab, z którego ją uszyto, miał głęboką, szlachetną barwę szmaragdu. W promieniach popołudniowego słońca skrzył się misterny haft z drobnych koralików.
Drax i on spojrzeli na siebie z ulgą.
z głębi domu, gdzie - jak miał nadzieję - Becky nadal krząta się przy puddingu.